تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران

تحقیقات یکی از سیاست های مهم دولت ها و راهبردی مناسب برای افزایش تولید و عرضه محصولات کشاورزی است. در این پژوهش، افزون بر ارزیابی اقتصادی تحقیقات کشاورزی و تعیین بازده تحقیقات موجود، سطح بهینه مخارج تحقیقات در تحقیقات کشاورزی تعیین و ارزیابی شد؛ بنابراین با رویکردی تلفیقی از تحلیل پیش و پس از اجرای سیاست تحقیقات با استفاده از الگوی بهینه یابی برنامه ریزی ریاضی به تعیین و ارزیابی سطح بهینه مخارج تحقیقات کشاوری ایران در سال­های ۱۳۴۶-۱۳۸۶ پرداخته شده است. برآورد مخارج تحقیقات بهینه نشان می دهد که به طور متوسط بودجه تحقیقات بهینه نسبت به بودجه تحقیقات موجود برای این دوره ۵/۲۳ درصد و عرضه بهینه ۴/۱۴ درصد از عرضه موجود بیشتر است. نتایج نشان می دهد که میزان بازده داخلی برای تحقیقات موجود ۱۲/۲۹ درصد است. این در حالی است که وضعیت مخارج تحقیقات اضافی نسبت به مخارج تحقیقات موجود ۳۵/۳۸ درصد است.