نقش واسطه ای جو عاطفی خانواده در رابطه بین ناگویی هیجانی و مشکلات تنطیم هیجان در دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بجنورد

این پژوهش به بررسی نقش واسطه ای جو عاطفی خانواده در رابطه بین ناگویی هیجانی و مشکلات تنظیم هیجان در دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بجنورد(۸۴۰۰ نفر) می پردازد. پژوهش در دسته تحقیقات بنیادی و توصیفی از نوع همبستگی قرار می گیرد. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۶۷ نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای می باشد. ابزار گردآوری داده-ها پرسشنامه جو عاطفی خانواده (هیل برن، بی)، ناگویی هیجانی تورنتو و مشکلات تنظیم هیجانی گراتز می باشند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج حاصل از فرضیه ها نشان داد ضریب مسیر میان متغیر ناگویی هیجانی و مشکلات تنظیم هیجان(۰.۷۷۸) بیانگر این است که ناگویی هیجانی به میزان ۷۷.۸ درصد از تغییرات متغیر مشکلات تنظیم هیجان را به طور مستقیم تبیین می کند و به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر واسطه ای جو عاطفی خانواده به میزان ۸۰.۴ درصد بر متغیر مشکلات تنظیم هیجان تاثیر دارد. بنابراین با بالا رفتن ناگویی هیجانی در دانش آموزان، مشکلات تنظیم هیجان نیز در آن ها بیشتر می شود و نتایج نشان داد جو عاطفی خانواده می تواند نقش موثری در رابطه بین ناگویی هیجانی و مشکلات تنظیم هیجان ایفا کند.