بررسی اثر ظرفیت واردات مواد غذایی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی در ایران

یکی از شاخص های مهم ارزیابی امنیت غذایی، شاخص ظرفیت واردات مواد غذایی است. شاخص ظرفیت واردات مواد غذایی یا نسبت کل صادرات به واردات غذا، یکی از معیارهای ظرفیت مالی هر کشور برای واردات غذا و درآمدهای مورد استفاده از واردات کالاها و خدمات است. مطالعه حاضر با بهره گیری از شاخص ظرفیت واردات مواد غذایی و شاخص کلی امنیت غذایی خانوار در دوره زمانی ۱۳۶۲-۱۳۸۷ به بررسی اثر ظرفیت واردات مواد غذایی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی با استفاده از روش تصحیح خطای برداری می پردازد. نتایج نشان می دهد شاخص امنیت غذایی از ۴۵/۷۷ درصد در سال ۱۳۶۲ به ۵۶/۹۱ درصد در سال ۱۳۸۷ افزایش یافته است. همچنین تاثیر شاخص ظرفیت واردات مواد غذایی بر امنیت غذایی در سطح ملی مثبت بوده و براورد الگو حاکی از اثر منفی شاخص ظرفیت واردات مواد غذایی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی در کوتاه مدت و نشان دهنده اثر مثبت آن در بلندمدت است.