نظریهسازان پسامدرن جامعهشناسی در فرانسه : کالج جامعه شناسی، ادگار مورون، میشل مافزولی، برونو لاتور
محل انتشار: مجله جامعه شناسی ایران، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 171
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSI-12-4_006
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
اگر جامعه شناسی معاصر فرانسه را دقیق تر بررسی کنیم، نکته ای توجه ما را به خود جلب می کند، و آن تردید در باره امکان دستیابی به درک نظام یافته از مفهوم جامعه است.[۱] شک در باره تصور از جامعه به منزله تمامیت و ساختمانی متشکل از ساختارها، نهادها و روابط اجتماعی با انتقادهای اخیر افرادی مانند پیر بوردیو یا آلن تورن از جامعه شناسان کلاسیک در این کشور ارتباط نزدیک دارد. گرایش دیگری که درکنار اختلاف نظر در باره فهم نظام یافته از جامعه در جامعه شناسی فرانسه موجود هست، سوژه و فردی کردن جنبه اجتماعی است که در جریان آن وجوه اجتماعی تا سطح ساخت های فردی، تجربه ذهنی و کنش های متقابل خرد اجتماعی تقلیل داده می شود. طیف گسترده ای از جامعه شناسان فرانسوی را می توان در ردیف افرادی قرار داد که از این جریان حمایت می کنند
نویسندگان
کرامت الله راسخ
. دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، گروه جامعه شناسی، جهرم