تحلیل و ارزیابی زیست پذیری شهری در شهرهای متوسط اندام (مطالعه موردی: شهر ایذه)

امروزه رویکردها و مفاهیم گوناگونی برای رفع مشکلات شهرها مطرح شده است که زیست پذیری شهری از جدیدترین مفاهیم مطرح شده در ارتباط با برنامه ریزی شهری می باشد. زیست پذیری اشاره به درجه تامین ملزومات یک جامعه بر مبنای نیازها و ظرفیت های افراد آن جامعه دارد. شهر زیست پذیر فقط شامل برآورده کردن نیازهای فیزیکی نیست بلکه هدف اصلی آن، احساس رضایت عموم شهروندان از شهر است. در پژوهش حاضر هدف تحلیل و ارزیابی زیست پذیری شهری در شهر متوسط اندام ایذه می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش آن، توصیفی– تحلیلی است و روش گر دآوری اطلاعات علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، روش پیمایشی می باشد؛ بنابراین در این پژوهش جهت رسیدن به اهداف موردنظر، ضمن بررسی و مطالعه پیشینه و ادبیات تحقیق؛ ابعاد، نماگر و گویه هایی که بیشترین ارتباط را با زیست پذیری و محدوده موردمطالعه داشته اند انتخاب شده اند. سپس، با توجه به تعداد جمعیت شهر ایذه ( ۱۲۰ هزار نفر) از طریق فرمول کوکران حجم نمونه با خطای ۵ درصد ۱۰۰ نفر برآورده شد. برای تجزیه وتحلیل توصیفی و استنباطی اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها از آزمون های توصیفی و استنباطی ازجمله میانگین و آزمون t در محیط SPSS استفاده گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در بین در محیط ۱۱ شاخص موردبررسی شاخص آلودگی، مشارکت و امنیت در سطح مطلوبی قرار دارند و تعداد دیگری از شاخص ها از جمله خدمات بهداشتی درمانی، اشتغال، اوقات فراغت و ... وضعیت مناسبی ندارند. همچنین ابعاد زیست پذیری در شهر ایذه نشان داد که بعد زیست محیطی با میانگین ۲/۹۴، اجتماعی با ۲/۵۶ و اقتصادی با ۲/۵۱ به ترتیب در جایگاه اول تا سوم قرار گرفته اند.