بررسی رویکرد بیوفیلیک در راستای ارتقاء کاهش سندروم های ساختمانی در محیط های انسانی

بیماری های ناشی از ساختمان گروهی از بیماری ها هستند که به علت شرایط فیزیکی و روانی محیط کار ایجاد می شوند. یکی از این بیماری ها سندرم ساختمان بیمار است که شامل مجموعه ای از علایم از جمله تحریک غشاهای مخاطی، سردرد، خستگی غیر معمول، خشکی و خارش پوست، و تهوع است که از نظر زمانی با حضور در یک ساختمان خاص ارتباط دارند. از طرفی امروزه به دلیل عدم توجه به معماری بیوفیلیک سندروم های ساختمانی در اکثر کاربری ها در حال افزایش است. تجربه طبیعت مزایای زیادی برای سلامتی فراهم می کند. طراحی زیست دوست به عنوان یک رویکرد طراحی ظاهر شده است که هدف آن ارتباط مجدد ساکنان با محیط طبیعی است. یک محیط زیست دوست یا بیوفیلیک می تواند یک حیط چند حسی ایجاد کند که بر عملکرد شناخت، استرس، بهره وری، خلق و خو، ارتباط با طبیعت و توجه ساکنان تاثیر بسزایی بگذارد. در این تحقیق که روش آن به صورت کیفی-توصیفی است به بررسی نقش معماری بیوفیلیک در کاهش سندرومهای ساختمانی می پردازد. بنابر نتایج بدست آمده استفاده از رویکرد معماری بیوفیلیک نقش بسزایی در کاهش سندروم های ساختمانی اعم از کاهش استرس و تنش، بیماری های مخاطی و گوارشی، بهبود تنفس و تهویه هوا و ... دارد. محیط های دوست دار محیط زیست می توانند رضایت ساکنان و عملکرد شناختی را بهبود بخشد.