بررسی تاثیر اشتراک دانش سازمانی بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی قابلیت نوآوری و تعدیلگری مقیاس شبکه سازی و قدرت ارتباط (مورد مطالعه شرکت های کوچک و متوسط عراق)
محل انتشار: فصلنامه مدیریت دانش سازمانی، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 39 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OKMJ-6-1_001
تاریخ نمایه سازی: 1 خرداد 1402
چکیده مقاله:
نوآوری شاخصی با اهمیت برای سازمان هاست چون موجب ایجاد ارزش و مزیت رقابتی پایدار در فضای بغرنج و دگرگون کنونی می شود. سازمان های نوآورتر نسبت به دیگر سازمان ها، در واکنش به فضاهای دارای دگرگونی و برای خلق گسترش توانمندی های تازه و نیل به عملکرد بهتر پیروزتر هستند. لذا هدف این تحقیق بررسی تاثیر اشتراک دانش سازمانی بر عملکرد نوآوری شرکت های کوچک و متوسط عراق با نقش میانجی قابلیت نوآوری و تعدیلگر قدرت رابطه و مقیاس شبکه سازی بوده است. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه مدیران و معاونان شرکت های کوچک و متوسط در کشور عراق می باشد که تعداد آن ها نامشخص بوده است؛ بر اساس روش سرانگشتی کلاین (۵ تا ۱۰ برابر تعداد گویه ها)، تعداد اعضای ۱۷۰ نفر به روش غیرتصادفی در دسترس انتخاب شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه دونگلینگ و همکاران (۲۰۲۲) بوده که برای آزمودن روایی از روایی محتوا و تایید خبرگان و جهت روایی سازه از روایی سازه، همگرا و واگرا بهره گرفته شده است. پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ و پایایی مرکب (بیش از ۷/۰) انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری با نرم افزار پی ال اس انجام شده است. نتایج نشان داد تاثیر اشتراک دانش سازمانی بر عملکرد نوآوری با میانجی گری قابلیت نوآوری معنادار بوده است (۵۵۹/۲= t). به علاوه نقش تعدیلگر مقیاس شبکه سازی (۶۷۱/۲= t) و قدرت ارتباط (۶۵۱/۳= t) در تاثیر اشتراک دانش سازمانی بر قابلیت نوآوری معنادار گزارش شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر عدنان حسون الخفاجی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی- مدیریت استراتژیک، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) مشهد، ایران.
امید بهبودی
استادیار گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی عطار، مشهد، ایران.
محسن مرادی
دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :