تحلیل الگوی مکانگزینی خدمات شهری با استفاده از Network analyse با تاکید بر پاک و فضای سبز؛ نمونه موردی شهر بیجار

در نیم قرن اخیر افزایش شهرنشینی که امروزه از مهمترین جنبه های تغییر جهانی است و مقدمه ی رشد و توسعه گسترده ی شهری را فراهم آورده که تغییرات وسیعی نیز از مقیاس محلی تا جهانی در کاربری زمین ایجاد نموده است لذا عمل آگاهانه مدیریت شهری در توزیع فضایی منافع اجتماعی برای کاهش نابرابری های فضایی و ارتقاء کیفیت محیط کالبدی و از طریق آن ارتقاء کیفیت زندگی و رسیدن به پایداری شهری مستلزم درک تحلیلی از وضع موجود می باشد که در آن نابرابری ها به دنبال تخصیص منابع با مطلوب ترین ترکیب ممکن می باشد با توجه به نقش فضاهای شهری در رفع نیازهای شهروندان و سهمی که گروه ها و افراد مختلف از این فضاها در اختیار دارند، موضوع توزیع عادلانه امکانات و فضاها اهمیت مییابد. سیاستگذاران شهری می کوشند بهترین راه حل ها را برای عادلانه تر شدن این توزیع ارائه کنند. بر همین اساس هدف از این پژوهش در مرحله اول تحلیل فضایی مکان گزینی پارک و فضاهای سبز در شهر بیجار و در نهایت تحلیل شعا عملکردی پارک ها است. پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی - تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. اطلاعات موردنیاز آن از طریق کتابخانهای، برداشت میدانی، سایت osm و جداول سرشماری ها ۱۳۹۵ osmگردآوری و جهت تجزیه و تحلیل از نرم افزار Excell و ArcGIS استفاده شده و تحلیل های کمی در Excell جهت شناسایی وضعیت شهر از لحاظ کمبود سرانه و تحلیل کیفی نیز با شعاع عملکردی از تحلیل شبکه در سیستم اطلاعات جغرافیایی مشخص شده است تا بر اساس شعاع عملکردی استاندارد وضعیت سروس دهی پارک ها در مقیاس چندگانه شهری مشخص شود. نتایج تحقیق بیانگر این است به طور کلی شهر بیجار ۴.۷ متر کمبود سرانه فضای سبز. و از نظر پوشش جمعیتی به طور کلی تنها پارک های واحد همسایگی ۷۵ درصد جمعیت را پوشش می دهند و پارک محله ای ۶۳ درصد و پارک ناحیه ای تنها حدود ۳ درصد از جمعیت را پوشش می دهند همچنین الگوی موران بیان کننده الگوی تصادفی توزیع پارک ها در شهر بیجار است.