دستور العمل های پایداری جهت دستیابی به شهرهای پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه

شهری سازی آکنده از چالش های فراوان است. مفاهیم شهر پایدار هوشمند ابزاری را جهت حل این مشکلات پیش روی ما قرار می دهد. از این رو، پژوهشگران طی سالها مشغول انجام تحقیقات بر روی چارچوب های به کار گرفته شده در شکل گیری شهرهای پایدار هوشمند بوده اند تا چالش های شهری سازی که ارائه شده است را برای اجرای مفاهیم شهر پایدار هوشمند (SSCC) در کشورهای در حال توسعه کنترل کنند. در مطالعه حاضر، چارچوبی مفهومی جهت کنترل چالش های شهری سازی در اجرای شهرهای پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه ارائه شده است. مطالعه کنونی با استفاده از رویکرد استقرایی، فلسفه اثبات گرایی پژوهشی را به کار گرفته است. تجزیه و تحلیل عاملی مولفه های اصلی برای تحلیل ۷۶ پاسخ بازیابی شده از یک نمونه هدف استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحلیل ۴ مولفه را به وجود آورد که در حکم دستورالعمل های پایداری برای دستیابی به شهرهای پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه می باشند. اهمیت اصلی این بررسی در ارائه چارچوبی جهت ارتقای اجرای مفاهیم شهر پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه نهفته است. این مطالعه با برجسته سازی راهبردهایی برای بهبود هوشمندی شهرها و نشان دادن دستورالعمل های کلیدی پایدار مورد نیاز برای دستیابی به شهر پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه بر ارزش پیشینه پژوهشی شهر پایدار هوشمند می افزاید. همچنین مطالعه حاضر کمبودهای شهری سازی در کشورهای در حال توسعه را آشکار می سازد و مسیرهایی را برای تحقیقات آتی فراهم می کند جایی که مشخص شود فرصت های مطالعاتی آتی در بهبود سازه های توانمند و توسعه ابزارهای سنجش جامع برای تعیین و کنترل شهری سازی شهرهای کشور های در حال توسعه نهفته است. در عمل، این مطالعه چارچوبی با دسترسی آسان ارائه می دهد که نشان دهنده این موضوع است که چگونه می توان چالش های شهری سازی را تصویر سازی نمود و راه حل هایی برای پیادهسازی مفهوم شهر پایدار هوشمند در کشورهای در حال توسعه ارائه کرد.