اثر نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی و فریک کلرید بر بیان برخی از ژن های بیوسنتز رزمارینیک اسید در بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.)
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 15، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-1_012
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
چکیده مقاله:
هدف: رزمارینیک اسید یک ترکیب ضد سرطانی، ضد آلرژی و ضد میکروبی است که به عنوان متابولیت ثانویه در بسیاری از گیاهان خانواده نعناع از جمله بادرنجبوبه وجود دارد. کاربرد نانوذرات به عنوان یک الیسیتور جدید برای بیوسنتز متابولیت های ثانویه نشان می دهد که نانوذرات می توانند این ترکیبات را در گیاهان با تحریک بیان ژن های مسیر بیوسنتز تحت تاثیر قرار دهند. این پژوهش با هدف بررسی اثر نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی در مقایسه با همتای محلول آن انجام شد. مواد و روش ها: محلول پاشی غلظت های مختلف (۵، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلی گرم بر لیتر آهن) فریک کلرید و نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی روی برگ های گیاه انجام شد. سطوح بیان ژن های TAT، HPPR و RAS با استفاده از qRT-PCR بررسی شد، و نمونههای تیمار شده و تیمار نشده مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج: این مطالعه اثرات مثبت فریک کلرید و نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی را بر بیان ژن های دخیل در مسیر بیوسنتز رزمارینیک اسید نشان داد. بیشترین میزان بیان ژن های TAT، HPPR و RAS در گیاهان تیمار شده با نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی در غلظت ۲۵ میلی گرم بر لیتر مشاهده شد، و بیان ژن ها با افزایش غلظت به ۵۰ میلی گرم بر لیتر کاهش یافت، با این حال، میزان بیان همچنان در مقایسه با گیاه شاهد بیشتر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که قرار گرفتن گیاهان در معرض فریک کلرید و نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی منجر به افزایش بیان ژن های مورد مطالعه در مقایسه با گیاهان شاهد می شود. اما، کاربرد ذرات آهن در مقیاس نانو تاثیر بیشتری نسبت به فریک کلرید بر سطوح بیان داشت. افزایش بیان ژن های دخیل در مسیر بیوسنتز رزمارینیک اسید از طریق تیمار با نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی فرصتی برای سنتز و تجمع رزمارینیک اسید فراهم می کند. بنابراین، ما امیدواریم بتوانیم با استفاده از این نانوذرات تولید رزمارینیک اسید در بادرنجبویه را افزایش دهیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیمین گلکاری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
شهرام پورسیدی
دانشیار، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
علی کاظمی
بخش زراعت و اصلاح نباتات - دانشکده کشاورزی - دانشگاه باهنر کرمان
مهدی منصوری
استادیار، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :