اثرات دور آبیاری و تراکم بوته بر تولید علوفه و محتوای آب نسبی ارقام کینوا، کوشیا و سورگوم علوفه ای در گلستان

یکی از پایدارترین روش های محافظتی در اکوسیستم های بیابانی تولید گیاهان هالوفیت با استفاده از آب و خاک شور برای تامین علوفه در این مناطق می باشد. به منظور مطالعه تراکم بوته و دور آبیاری کوشیا، کینوا و سورگوم علوفه ای، آزمایشی طی سال های ۹۴ و ۹۵ بصورت فاکتوریل کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه شوری آق قلا در استان گلستان اجرا شد. در این تحقیق اثرات تیمار تراکم بوته (۱/۱۱، ۷/۱۶ و ۳/۳۳ بوته در متر مربع ) و همچنین دور آبیاری با چهار سطح (۵ ، ۱۰ ، ۱۵ ، ۲۰ روز) بر عملکرد و برخی صفات مورفولوژیکی دو توده کوشیا (توده های بومی بیرجند و سبزوار)، کینوا( Santa Maria و Sajama Iranshahr) و ارقام اسپید فید و KFS۳ سورگوم علوفه ای بررسی شد. نتایج نشان داد رقم سانتاماریای کینوا بیشترین محتوای آب نسبی را داشت. توده سبزوار در تراکم ۳۳/۳۳ بوته در متر مربع و آبیاری ۵ روز یکبار با عملکرد ۶۴/۷ تن درهکتار بیشترین ماده خشک و اجزای عملکرد را دارا بود. با افزایش تراکم و آبیاری به موقع تا تراکم ۳۳۳ هزار بوته در هکتار ماده خشک کوشیا و کینوا افزایش یافت ولی این افزایش برای سورگوم تا تراکم ۱۶۷ هزار بوته در هکتار بود. تیمار مناسب کینوا رقم سانتاماریای در تراکم ۱۶/۱۶ بوته در متر مربع و آبیاری ۵ روز یکبار با عملکرد ماده خشک ۳۷/۴ تن در هکتار بود. رقم سورگوم KFS۳ در همین تراکم و تناوب آبیاری با عملکرد ماده خشک ۳/۳ تن در هکتار در اولویت بعدی رتبه بندی شد. بررسی اثرات متقابل نشان داد توده سبزوار در تراکم ۳۳ بوته در متر مربع و آبیاری ۵ روز یکبار با عملکرد ۳۴ تن درهکتار بیشترین عملکرد علوفه تر را دارا بود. بنابراین می توان از این گیاه به عنوان یک گزینه مناسب در تولید علوفه بهره جست.