بررسی میزان اثربخشی آموزش مجازی دروس عملی از دیدگاه استادان و دانشجویان رشته معماری در زمان همه گیری کووید-۱۹ (مورد مطالعه: آموزشکده فنی و حرفه ای دختران شیراز )

کیفیت آموزشی و سطح یادگیری دانشجویان در زمان آموزش مجازی، به خصوص در زمان همه گیری کووید-۱۹ در مقایسه با آموزش حضوری یکی از مسائل مهم نظام آموزش عالی می باشد. دروس عملی رشته معماری با توجه به ماهیت این رشته، ویژگی های منحصر به فردی دارند که  اهمیت چگونگی بهره­گیری از آموزش مجازی را دوچندان کرد ه است. هدف این پژوهش ارزشیابی میزان اثربخشی آموزش مجازی دروس عملی رشته معماری از دیدگاه استادان و دانشجویان در آموزشکده فنی و حرفه ای دختران شیراز می باشد که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش ۴۰ استاد و۴۶۰ دانشجوی رشته معماری در نیمسال اول ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است که بر اساس جدول کوکران، حجم نمونه ۳۶ استاد و ۲۱۰ دانشجو برآورد گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر ۳۴ سوال و ۸ مولفه می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و آماراستنباطی صورت گرفت. یافته ها نشان داد که از نظر استادان تمام مولفه ها بجز فعالیت یاددهی-یادگیری در حد مطلوب و مولفه فعالیت یاددهی-یادگیری در حد متوسط اثر بخش بوده است. از نظر دانشجویان مولفه انعطاف پذیری در حد مطلوب و مولفه محتوا نامطلوب و مولفه های سازماندهی مواد آموزشی، کمک رسانی به دانشجو، طراحی صفحات، میزان حجم کاری، ارزشیابی و برخورد در حد متوسط اثربخش بوده اند. به طور کلی از نظر استادان اثربخشی دوره آموزش مجازی دروس عملی معماری، مطلوب و از دیدگاه دانشجویان متوسط بوده است.