بررسی جایگاه تکنولوژی در ارتقا خلاقیت پذیری و کیفیت فضاهای شهری

متاسفانه علیرغم پیشرفت روزافزون تکنولوژی و دانش و افزایش روند ساخت و ساز در شهرها و همچنین شکل گیری نقاطسکونتگاهی جدید در اشکال مختلف ، در چند دهه اخیر ، هیچکدام نتوانستند نقش به سزایی در ایجاد تغییرات چشمگیرجهت ارتقا کیفیت فضاهای شهری داشته باشند، به طوریکه فضاهای شهری امروزه عموما تک بعدی و بدون عنایت بهویژگی های انسانی، فرهنگی، اجتماعی و اقلیمی و بصورت یکسان و تکراری در هر کجا شکل می گیرند .در این پژوهشبا مروری به مفاهیم ، سعی دارد تاثیرات تکنولوژی را بر خلاقیت پذیری و ارتقای کیفیت فضاهای شهری با رویکردتوصیفی-تحلیلی ، مورد بحث قرار دهد. یکی از راه های دستیابی به کیفیت های رها شده و از دست رفته در فضاهایشهری ، بکارگیری تکنیک ها و روش های تکنولوژی های همگن و بومی در ساخت و ساز است که با توجه به مصالح ،نوع فضا، کارکرد آن و حتی هم نشینی آنها و ترکیب مناسب بتوان به سمت کیفیت مطلوب و ارتقا کیفی در فضاها گامبرداشت.