مروری بر مبانی نظری ارتباط بین توانایی مدیران و ایجاد نقدینگی در صنعت بانکداری

مدیریت صحیح وجوه نقد به زنده شدن و پویایی سرمایهی یک بنگاه اقتصادی کمک می کند. در واقع سرمایه ی نقدی همچونموجود زندهای است که برای سالم ماندن احتیاج به تحرک و جنبش دارد و ساکن ماندن به آن آسیب می رساند (کومار و یاداو، ۲۰۱۸)یک چارچوب مدیریت نقدینگی بهینه باید نیازهای نقدی، حاشیه ی امن نقدینگی، تنوع سبد دارایی ها، میزان پول نقد در دسترس،راهکارهای مختلف تامین مالی (به ویژه در زمان اضطرار) و سرمایه گذاری های کوتاه مدت بنگاه را تعیین، همسو و هدفمند سازد.توانایی های مدیران در این زمینه بسیار مهم و حائز اهمیت است. یعنی اینکه مدیر بتواند با توانایی های خود میزان ریسک و نقدینگیبنگاه را مدیریت کند تا شرایط بحرانی سپری گردد. عدم تامین نقدینگی می تواند بنگاه های اقتصادی را با اعصار و مشکلات مالیمواجه نموده و ارائه خدمات مطلوب را به مخاطره اندازد. به همبن دلیل لزوم ایجاد و مدیریت نقدینگی و ارائه راه حل های منطقی وقابل اجرا در جهت تامین نقدینگی از سوی بنگاه های اقتصادی از گذشته مورد تاکید قرار گرفته است. در همین راستا پژوهش حاضربه بررسی مبانی نظری تاثیر توانایی مدیران بر ایجاد نقدینگی در صنعت بانکداری می پردازد تا از این گذار بتوان فرآیند ایجاد ومدیریت نقدینگی در بانکهای تجاری را بهبود بخشید. به عبارتی دیگر این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که تا چه اندازهمی توان با انتخاب مدیران توانمند برای بانکها، وضعیت نقدینگی آنها را بهبود بخشید. بررسی های صورت گرفته در این پژوهشنشان می دهد، در دیدگاه مبتنی بر منابع که یکی از نظریه های پر کاربرد در توضیح تفاوت عملکرد و نتایج سازمان ها است، تواناییمدیریت به عنوان منبعی با ارزشی است که دستیابی به مزیت رقابتی پایدار را برای بنگاه ها امکان پذیر می سازد (بارنی، ۱۹۹۱). دراین نظریه بنگاه های اقتصادی به عنوان واحدهای ناهمگنی در نظر گرفته می شوند که بر اساس منابع منحصر به فرد و ویژگی هایخاص خود از یکدیگر متمایز می گردند. این بدان معنی است که تدوین کنندگان استراتژی برای موفقیت بنگاه باید فرصت هایبرون سازمانی را با منابع و توانمندی های بنگاه هماهنگ کنند. بنابراین، انتظار می رود که توانایی مدیران در فراهم نمودن و نحوهاستفاده از منابع، از طریق ایجاد مزیت رقابتی پایدار، عاملی برای بهبود وضعیت عملکردی بانکها در ابعاد سودآوری و نقدینگی باشدو بدین ترتیب احتمال ورشکستگی بانک ها را در بازار رقابتی امروزی کاهش دهد. نتایج این پژوهش نشان می دهد مدیران توانمندبه دلیل برخورداری از تمرکز محیطی و تعامل بالاتر، نسبت به فرصتهای رشد و سودآوری و منابع نقدینگی از عدم تقارن اطلاعاتیکمتری رنج می برند؛ به همین دلیل به اشتهای ریسک بانکها در کوتاه مدت را افزایش می دهند تا به منابع نقدینگی بیشتری دستیابند؛ بدون اینکه در بلندمدت ریسک نکول یا ورزشکستگی بانک ها را تهدید کند. در این رابطه برخی پیشنهادات اجرایی نیز ارائهگردیده است.