نقد ساختاری رمان هیچ کس جراتش را ندارد

رمان «هیچکس جرئتش را ندارد» به نقد ساختار اجتماعی دهه ۶۰ پرداخته است.این رمان با توصیف قلعه ای جن زده درروستای مرزی آغاز می شود. در این رمان سعی شده است دنیای نوجوانی و هیجانات آن به پرسش کشیده شود و گامی درجهت صحت گفتار اهالی ایجاد کند. ما در این پژوهش بر آنیم تا با روش توصیفی تحلیلی به نقد ساختاری این رمان بپردازیم.دستاورد پژوهش ناظر بر این است که این رمان به نقد خرافات آن زمان در سه حوزه فرهنگی، روان شناسی، اجتماعی پرداختهاست. این رمان در وهله اول از منظر سوژه قابل تامل می باشد. شاه آبادی با انتخاب تکنیک فاصله گذاری قصد دارد مخاطبشرا به لایه های دیگر داستان هدایت کند.