مقایسه امید، سخت کوشی و خودکارآمدی در دانشجویان دختر و پسر ورزشکار

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه امید، سخت کوشی و خودکارآمدی در دانشجویان ورزشکار دختر و پسر انجام شد. روش: جامعه آماری شامل دانشجویان ورزشکار دختر و پسر با حداقل سه سال سابقه ورزشی و مشغول به تحصیل در دانشگاه گیلان بود. از بین این جامعه آماری با روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۱۲۰ پسر و ۱۲۰ دختر برای این پژوهش در نظر گرفته شد. داده های پژوهش به صورت میدانی و با استفاده از آزمون امید بزرگسالان ساخته اسنایدر، آزمون سرسختی روانشناختی اهواز و پرسشنامه ی خودکارآمدی مارک شیرر و جمیز مادوکس جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین ورزشکاران دختر و پسر در میزان سخت کوشی (P <۰/۰۱) و خودکارآمدی (P <۰/۰۵) تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنی که سخت کوشی و خودکارآمدی پسران بیشتر از دختران ورزشکار می باشد. اما در میزان امید هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.