ترجیح رابطه ای یکتا و فراگیر برای پهنه بندی یک متغ یر در گستره یک منطقه ، نسبت به ترکیب چند معادله محلی

به منظور تعمیم اطلاعات موجود در نقاط محدود سنجش و پایش داده به همه نقاط یک منطقه ، از روشهای مختلف »میانیابی / برونیابی «، و به عبارتی »پهنه بندی « دادهها، استفاده می شود. بنابراین ، ارائه روشی مناسب به این منظور، ضروری تلقی می شو د. در پژوهش حاضر، به بررسی یک نوع پهنه بندی در دسته »تحلیل منطقه ای روند«، پرداخته شد و مقایسه ای بین استخراج رابطه ای سراسری با چند رابطه محلی ، بصورت تحلیلی و با کمک دادههای حوزه آبریز قرهقوم صورت گرفته است . نتایج نشان داد در استخراج معادله ای برای برآورد یک متغیر هوا- آبشناختی ، گرچه با لحاظ یک منطقه وسیع با شرایط متنوعو تعداد داده مشاهداتی بیشتر، رابطه پوش تغییرات، دارای ارزیابی ضعیف تری می شود، لیکن با کوچک کردن مقیاس برای ایجاد محاسبات محلی ، و بهبود برازش معادله حاکم ، از لحاظ آمار ی با کم شدن تعداد مشاهدات، اعتبار معادله کاهش می یابد . از طرفی ، با فرض این که هر زیرمنطقه یک رابطه نسبتا قابل قبول داشته باشد، در تلفیق نتایج ، چالش الحاق نقشه ها به یکدیگر، بروز می کند. همچنین ، معملاو در تمام دامنه مختصاتی و ارتفاعی یک منطقه و نیز دیگر مشخصات منطقه ، داده مشاهداتی وجود ندارد و درنتیجه ، پس از برازش یک رابطه ساده، نگرانی از برآورد در نقاط پست یا مرتفع منطقه وجود دارد. بنابراین ، می توان با لحاظ دیگر مولفه های جغرافیائی - هیدرولوژیکی این چالش را بطور چشمگیری کاهش داد. به عبارتی ، به دلیل تنوع در قسمت های مختلف یک منطقه ، می توان با اضافه کردن آنچه باعث تفکیک زیرمناطق می شود، معادلات مختلف را با یکدیگر تلفیق نموده و یک معادله یکتا و کارآمدتر بدست آورد.