تاثیر شوری و آب مغناطیسی بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گیاه زیره سبز (مطالعه موردی: منطقه کاشمر)

به منظور بررسی تاثیر میدان مغناطیسی و سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب زیره سبز، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوک­های کاملا تصادفی و با سه تکرار در سال زراعی۹۵-۱۳۹۴در مرکز آموزش عالی کاشمر انجام شد. در این آزمایش تیمار اصلی سطوح مختلف شوری آب شامل: (S۱) ۵/۰ دسی­زیمنس بر متر به عنوان شاهد،(S۲)  ۶ دسی­زیمنس بر متر، (S۳) ۸ دسی­زیمنس بر متر و (S۴) ۱۰ دسی­زیمنس بر متر و تیمار فرعی میدان مغناطیسی (M۱) و بدون مغناطیس (M۲) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که آبیاری با آب مغناطیس باعث افزایش عملکرد زیره در مقایسه با تیمارهای بدون استفاده از آب مغناطیسی شد، به طوری که حداکثر عملکرد دانه زیره سبز در تیمار (S۱M۱) به میزان ۱۰۸۵ کیلوگرم در هکتار و حداقل عملکرد در تیمار (S۴M۲) به میزان ۵۳۰ کیلوگرم حاصل گردید. همچنین حداقل مقدار عملکرد بیولوژیک در تیمار  (S۴M۲)به میزان ۱۲۹۵ و حداکثر آن در تیمار (S۱M۱) به میزان ۲۲۱۵ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. میزان کاهش عملکرد در شوری­های آب آبیاری ۶، ۸ و ۱۰ دسی­زیمنس بر متر و در شرایط آب مغناطیس به ترتیب ۸/۷، ۷/۱۴و ۳۲ درصد و در شرایط آب غیر مغناطیس به ترتیب ۶، ۷/۱۵ و ۵/۴۴ درصد نسبت به شاهد حاصل گردید. به علاوه،  متوسط مقدار کارآیی مصرف آب تیمارهای  آب شور ۵/۰، ۶، ۸ و ۱۰ دسی­زیمنس بر متر و مغناطیس شده به ترتیب ۸/۸، ۵/۶، ۳/۱۰ و ۴/۱۷درصد بیشتر از تیمارهای شور مشابه ولی غیر مغناطیس شده بود. بنابراین آب مغناطیس شده می­تواند باعث افزایش عملکرد زیره سبز در شرایط استفاده از آب شور به عنوان منبع آب آبیاری گردد.