اثر دور آبیاری برعملکرد و اجزای عملکرد ارقام جدید ذرت دانه ای

به منظور بررسی تاثیر دور آبیاری بر کارایی مصرف آب، عملکرد، اجزای عملکرد و نیز تعیین مناسب­ترین رقم ذرت، آزمایشی به صورت کرت­های یک بار خردشده در قالب طرح آماری بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار برای دو سال زراعی (۱۳۹۵-۱۳۹۳) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا گردید. فاکتور اصلی تنش خشکی شامل آبیاری بعد از ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی­متر تبخیر از تشت کلاس A و فاکتور فرعی، رقم در چهار سطح شامل Karoon ۷۰۱، S.C Mobin، S.C ۷۰۴ و PH۱ بودند. بعد از سبز شدن کامل مزرعه در روزهایی که مجموع تبخیر از تشت کلاس A به ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی­متر می­رسید، با نمونه برداری از خاک و تعیین رطوبت موجود جهت رساندن رطوبت خاک به ظرفیت مزرعه با توجه به مساحت هر کرت فرعی حجم آب آبیاری محاسبه و به ­وسیله کنتور به هر کرت فرعی داده شد. مقایسه میانگین تیمارهای دور آبیاری نشان داد که تیمار ۱۰۰ میلی­متر تبخیر از تشت کلاس A در تمام صفات برتری معنی داری نسبت به تیمار ۲۰۰ میلی­متر تبخیر از تشت کلاس A داشت. عملکرد ذرت در تیمار تنش (۲۰۰ میلی­متر) نسبت به تیمار فاقد تنش (۱۰۰ میلی­متر) کاهشی معادل ۷/۱۶ درصد را نشان داد. به ازای هر ۱ سانتی­متر کاهش مصرف آب در هکتار، عملکرد ذرت ۱۶۴ کیلوگرم در هکتار کاهش یافت. ظهور زودتر بلال در رقم PH۱ موجب زودرس شدن رقم و کاهش طول دوره رشد آن شده است که منجر به کاهش مصرف آب و فرصت بیش­تر برای تهیه زمین جهت کشت بعدی می­شود. مقایسه میانگین صفات در اثرات متقابل آبیاری و رقم نشان داد که تیمار ۱۰۰ میلی­متر تبخیر از تشت کلاس A و رقم PH۱ به ترتیب با عملکرد دانه و کارایی مصرف آبی معادل ۵/۷۱۴۳ کیلوگرم در هکتار و ۳۵۳/۱ کیلوگرم بر مترمکعب تیمار برتر باشد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد هرچه اجزای عملکرد افزایش یابند، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب نیز بیشتر می­شوند و برعکس.