پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس تجربه گسست و احساس تنهایی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس تجربه گسست و احساس تنهایی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال ۱۴۰۱ بود. جامعه آماری شامل۲۰۰ نفر از دانشجویان رشته های روانشناسی، حقوق و زبان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بود. برای سنجش، از ابزار پرسشنامه احساس تنهایی راسل و پیلوا و کورتنا، پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سولومن و راث بلوم و پرسشنامه تجربه گسست کارلوس و پوتمن استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. سپس از تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین اهمالکاری تحصیلی و احساس تنهایی رابطه معنا داری وجود دارد (۰۱/۰>P)، همچنین بین تجربه گسست و اهمال کاری تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P). مطابق یافته های پژوهش، مولفه احساس تنهایی با ضریب β=۲.۴ و تجربه گسست با ضریب β=۱۴۳، توانایی پیشبینی متغیر اهمال کاری تحصیلی را دارند. یافته ها نشان داد متغیرهای تردید در کارها و ارزشگذاری بیرونی نسبت به اهداف، پیشبینی کننده های مثبت اهمال-کاری و متغبرهای خودکارآمدی، علاقه به رشته، سازماندهی، پیش بینی کننده های منفی اهمالکاری تحصیلی هستند.