بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی فردی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان با رویکرد جیگ ساو

زمینه:در عصر حاضر که عصر انفجار دانش می باشد، یادگیری سنتی که سالیان متمادی است نظام آموزش و پرورش را احاطه کرده است،دیگر پاسخگوی نیازهای دانش آموزان و معلمان نمی باشد. انگیزه تحصیلی و خودکارآمدی فردی به عنوان دو فاکتور مهم و ضروری برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد.فرضیه ها یا سوال ها:این پژوهش شامل فرضیه و سوال زیر می باشد: آیا یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودکارآمدی فردی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد؟ یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو برخودکارآمدی فردی دانش آموزان تاثیر دارد. یادگیری مشارکتی ازنوع جیگ ساو برانگیزش تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.هدف:این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو برخود کارآمدی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر نمین انجام گرفته است. روش: روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی به صورت دوگروه کنترل و گواه(پیش آزمون- پس آزمون) می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم متوسطه روستای عنبران در سال تحصیلی۱۳۹۵ باحجم ۴۷ نفرمی باشد که حجم نمونه به وسیله جدول کرجسی–مورگان به تعداد۶۲نفربرآورد شدکه ازطریق روش نمونه گیری هدفمند(در دسترس) انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها شامل دو عدد پرسش نامه استاندارد–انگیزش تحصیلی هارتر(۱۹۸۱)وخودکارآمدی فردی شرر(۲۰۰۳)-می باشدداده ها به کمک نرم افزار spss۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج یافته ها نشان داد که بین انگیزش تحصیلی(۰۵/۰>p ; ۳۷۱/۹۵۰F=)و خود کارآمدی فردی (۰۵/۰>p; ۴۳۶/۱۳۷۴F=)دانش آموزان در گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: روش یادگیری مشارکتی درمقایسه باروش سنتی سخنرانی برافزایش انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی فردی دانش آموزان موثر است.