نقش تعدیل کنندگی سبک دلبستگی ادراک شده در رابطه بین سبک دلبستگی زوج با میزان بخشودگی در آنان

زمینه و هدف: سبک دلبستگی از عوامل موثر در تعاملات بین فردی است که در نتیجه روابط فرد با چهره­های دلبستگی (والدین، همسالان، همسر) شکل می­گیرد و به طور معناداری بر عملکرد و رابطه زناشویی تاثیر می­گذارد. هدف این مطالعه تعیین نقش تعدیل گری سبک دلبستگی ادراک شده از والدین در رابطه بین سبک دلبستگی زوج و میزان بخشودگی در آنان بود. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. داده ها از طریق سه پرسشنامه­ مقیاس سنجش بخشایش در خانواده (FFS)، پرسشنامه سبک دلبستگی RSQ و مقیاس سبک دلبستگی نسبت به هر والد (هازن و شیور)، از همسران ساکن شهر تهران۲۰۰ زوج ( ۴۰۰ نفر) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله­ای جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش­های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ­ها: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین سبک های دلبستگی نسبت به همسر با بخشودگی خود، با بخشودگی همسر (۰۰۱/۰>P) و ادراک سبک های دلبستگی از والدین (۰۰۱/۰>P) رابطه معناداری وجود دارد. سبک های دلبستگی ادراک شده از والدین در رابطه بین سبک دلبستگی به همسر و بخشودگی خود و بخشودگی همسر، نقش تعدیل­کننده داشت (۰۰۱/۰>P). نتیجه­ گیری: به نظر می آید این همسران راحت­تر خود و همسرشان را می­بخشند. در مقابل افراد با سبک دلبستگی ادراک شده دو سوگرا و اجتنابی نسبت به مادر، سبک دلبستگی ادراک شده اجتنابی از مادر و دوسوگرا از پدر سخت­تر همسرشان را در رابطه زناشویی مورد بخشش قرار می­دهند.