ارزیابی و تحلیل اثر غلظت پروتئین و نمک در کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز

کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز تکنیکی مفید برای جداسازی و خالص سازی پروتئین ها و دیگر ماکرومولکول هایبیولوژیکی است. این روش براساس برهمکنش برگشت پذیر بین سطح آبگریز پروتئین و سطح آبگریز محیط کروماتوگرافیدر حضور غلظت نسبتا بالای نمک عمل می کند. در این فرایند کمترین آسیب از لحاظ ساختاری به مولکول های زیستیوارد می شود و فعالیت بیولوژیکی مولکول با استفاده از این روش، حفظ می شود.در کار حاضر، مدل ارائه شده توسط سان وژانگ که اثر نمک بر روی تعادل جذب پروتئین را بررسی می کند، با جایگزینی اکتیویته های نمک و پروتئین به جایغلظت های آن ها، اصلاح شده است. همچنین، تاثیر اکتیویته پروتئین و نمک هرکدام به صورت جداگانه بررسی شده اند.جهت بررسی جامعیت مدل از داده های تجربی سیستم جذب بر روی فنیل سفارز در حضور نمک آمونیوم سولفات استفادهشده است.برای به دست آوردن اکتیویته نمک از معادله پیتزر و اکتیویته پروتئین از معادله پنگ-رابینسون استفاده شدهاست.مدل سازی با استفاده از نرم افزار متلب انجام شده است. با توجه به پارامترهای مدل و مقایسه با داده های تجربی ومیزان خطای به دست آمده، می توان گفت با اعمال اکتیویته به جای غلظت توانایی مدل در پیش بینی شرایط سیستم هایمورد نظر بالاتر رفته است. حضور همزمان ترم های اکتیویته پروتیئن و نمک سبب بالا رفتن دقت مدل می شود اما با توجهبه نتایج به دست آمده می توان گفت تاثیر اکتیویته پروتئین بیش از اکتیویته نمک است.برای مقایسه بهتر نتایج و میزانکارایی مدل، از میزان خطای مطلق استفاده شده است.