اهمیت تولید نانوذرات دی اکسید منگنز و کاربردهای آن

دی اکسید منگنز ترکیبی از منگنز و اکسیژن می باشد که قرنها به عنوان رنگدانه سیاه در رنگ ها و لعابها استفاده شده است . در سالهای اخیر، به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد، به یک ماده محبوب برای سنتز نانومواد تبدیل شده است . نانوذرات دی اکسید منگنز به دلیل خواص زیادی که دارند (با توجه به ریزتر شدن ذرات نانو و افزایش خواص در مقیاس نانو) ، کاربردهای بیشتری پیدا می کنند. از جمله کاربردهای نانوذرات دی اکسید منگنز می توان به استفاده از آن به عنوان ذخیرهساز انرژی در باتری ها و خازنها، به عنوان کاتالیست در صنایع مختلف شیمیایی من جمله تولید هیدروژن و به عنوان جاذب در صنایع نساجی اشاره نمود. همچنین در مبحث پزشکی در ساخت تجهیزات پزشکی و درمان بیماری هایی مانند سرطان به کار برده می شود. با توجه به اینکه هر کدام از روشهای سنتز منجر به افزایش خواص مشخصی می شود و با توجه به کاربردهای گسترده نانوذرات دی اکسید منگنز، لزوم توجه به تولید و روشهای سنتز (روشهای هیدروترمال، سنتز سبز، هم رسوبی ، الکتروشیمیایی و روش سل -ژل) نانوذرات دی اکسید منگنز امری ضروری می باشد. در این راستا، می توان از مواد معدنی حاوی منگنز کم عیار مانند پیرولوزیت و رودوکروزیت به دلیل نداشتن ویژگی های متالورژیکی مناسب و عدم وجود روش مناسب و اقتصادی فرآیند جدایش ، برای تولید نانوذرات استفاده کرد. استفاده از روشهای نوین فرآوری ، سبب جلوگیری از هدر رفت این مواد شده و در پی آن منجر به سود اقتصادی حاصل از عرضه این مواد خواهد شد.