ارزشیابی اثر آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر تاب آوری و بار مراقبتی والدین کودکان مبتلابه سرطان
محل انتشار: نشریه پرستاری ایران، دوره: 35، شماره: 136
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJNIU-35-136_001
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: اکثر والدین کودکان مبتلابه سرطان بارمراقبتی را تجربه می کنند. از طرفی افزایش تاب آوری خانواده می تواند سطح بارمراقبتی را کاهش دهد. هدف اصلی این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر تاب آوری و بار مراقبتی والدین کودکان مبتلابه سرطان است.
روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون تک گروهی بود. ۵۰ نفر از والدین کودکانی که به مراکز منتخب مراجعه می کردند، به روش نمونه گیری مستمر، انتخاب شدند. بازه زمانی نمونه گیری از مهر تا اسفند ۱۳۹۹ بود. ابزار گردآوری داده ها، شامل اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس تاب آوری و مقیاس بار مراقبتی بود. آموزش تاب آوری به مدت ۴ هفته ازطریق یک شبکه اجتماعی مجازی برگزار شد. یک ماه پس از انجام مداخله، پس آزمون گرفته شد. تحلیل داده ها بااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تی زوجی) در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد.
یافته ها: میانگین تاب آوری قبل از مداخله ۲۱/۸۴±۵۰/۳۲ و بعد از مداخله ۹/۱۶±۷۸/۲۴ نشان دهنده افزایش معنادار میانگین نمره کسب شده بعد از مداخله بود (۰/۰۰۱>P). همچنین میانگین بارمراقبتی کل قبل از مداخله(۱۸/۱۷±۵۷/۱۸) و بعد از مداخله (۷/۴۵±۲۴/۰۲) نشان دهنده کاهش معنادار میانگین نمره کسب شده بعد از مداخله بود (۰/۰۰۱>P).
نتیجه گیری: برنامه آموزشی مبتنی بر شبکه مجازی باعث افزایش تاب آوری والدین کودکان مبتلابه سرطان می شود. کاربرد برنامه های آموزشی مبتنی بر شبکه های اجتماعی که قابلیت اجرایی بالایی دارند، به منظور افزایش تاب آوری و کاهش بار مراقبتی والدین و به ویژه والدین کودکان مبتلابه سرطان، باید مدنظر مدیران پرستاری قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هاجر بهزادی
Department of Pediatric Nursing, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
لیلی بریم نژاد
Nursing and Midwifery Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مرجان مردانی
Nursing and Midwifery Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
شیما حقانی
Nursing and Midwifery Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :