شهر الکترونیکی و گسترش خدمات شهری غیرحضوری

گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری و رشد و توسعه روزافزون شهرها، مدیریت امور شهر رابه وظیفه ای دشوار تبدیل نموده است.دردو دهه اخیر، واژه فناوری اطلاعات یا فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یک پدیده نوظهور و قدرتمند، جایگاه جهانی خود راپیدا کرده است و از هم اکنون انتظار می روددر ساختار های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی وسیاسی و همچنین در بنیان های سنتیاداره جوامع، تحولات اساسی رخ دهد و سیستم جدیدی از مدیریت معرفی گردد. شهرهای شلوغ امروزین با مشکلات فراوانی روبروهستند که دیگر روش های پیشین پاسخگوی حل معضلات آنها نخواهند بود. کمبود منابع زیستی، آلودگی هوا، ترافیک، اتلاف وقتو انرژی، فقر و نابرابری، بیکاری و... گریبانگیر شهرها شده اند و جوامع را به سوی پایداری هر چه بیشتر برای حل مشکلاتشان سوقمی دهند. همچنین در این شرایط و با پیشرفت تکنولوژی و با توجه به بسترهای فراهم شده موجود، این فرصت به وجود آمده کهبا بهره گیری از فناری اطلاعات و ارتباطات به رفع مشکلات موجود پرداخته شود. هدف این مقاله شهر الکترونیکی و گسترشخدمات شهری غیرحضوری است. در نتیجه می توان گفت در شهر الکترونیکی دامنه خدمات ارائه شده به شهروندان گسترش مییابدو خدمات متنوعتری عرضه میشود. با استفاده از یکپارچه سازی فرایندها می توان فرصتی برای مدیریت شهری جهت ارتقاء کیفیخدمات به شهروندان فراهم نمود. یکی از ویژگی های مهم شهرداری ها وجود پراکندگی جغرافیایی بخش های مختلف و نیز وجودسازمان ها و نهادهای وابسته می باشد که لازم است موضوع یکپارچگی هم درون سازمان ها و هم بین سازمان های مختلف بررسیشود. با توجه به سیاست افزایش اختیارات و تقویت شهرداری ها در اداره امور مناطق و اهداف ناحیه محوری و محله گرایی درمدیریت شهری، می توان به جایگاه و نقش کلیدی شهرداری های مناطق و همچنین ضرورت برنامه ریزی جامع و استراتژیک جهتاستقرار و توسعه خدمات تعاملی در شهرداری های الکترونیک، پی برد. یکی از استراتژی های شهرهای الکترونیک دسترسی شهرونداندر تمامی اوقات شبانه روز به پایگاه های داده خدمات دولتی و بخش خصوصی بر روی شبکه وب (سایت) است.