بهره گیری از اصول معماری بوی در طراحی ساختمان شهرداری اندیمشک

انسان در طول تاریخ بشری از زمان غارنشینی و رشد تا سر پناه داشتن، ساخت مسکن، محل کار یا هر نوع فضایی وبهره برداری از آنها، همواره طبیعت و محیط اطراف، اصلی اساسی و مهم برای او بوده است. معماری انسان در این دورانتاریخی، آگاهانه، دو موضوع «فرم» و «عملکرد» را آشکارا در برداشته است. همچنین در معماری بومی ایران از اصولی چون مردمواری، نیارش، خودبسندگی و پرهیز از بیهودگی بهره جسته است. ساختان شهرداری نیز، بیش از آن که ساختمانیبرای اداره ی شهر باشد مکانی است متعلق به مردم. شهرداری ها براساس مدیریت شهری و به منظور رفع نیازمندی هایعمرانی، رفاهی و خدماتی شهروندان تشکیل شدهاند. این بناها که معمولا به صورت مجموعه ها ظهور می یابند، علاوه برعملکرد ادارهی شهر و جدای از تشکیلات اداری آن، مرکزی برای اجتماع شهروندان محسوب می گردند که شامل بخش هاییبا فعالیت های اداری، فرهنگی و اجتماعی می باشد. مقاله حاضر به روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی در شهرستان اندیمشکانجام گرفته که با مصاحبه با متخصین، مسئولین و مهندسین مرتبط با شهرداری اندیمشک انجام شده است. نتایج اینپژوهش نشان داد که در کنار نیاز به حداقل استاندارهای فضایی لازم و ارتباط اصولی بین آنها برای انجام فعالیتهایمتفاوت اداری، انتخاب متخصصین در طراحی تلفیقی معماری بومی در طراحی ساختمان شهرداری میباشد. بنابراین درطراحی ساختمان اداری شهرداری ، علاوه بر توجه به استانداردها، ضوابط و چیدمان منطقی و اصولی بین آنها، با ایجاد چندورودی و همچنین طراحی چند حیاط از جمله یک حیاط داخلی برای استفاده کارمندان در وقت استراحت، همچنین استفادهاز مصالح بومی موجود در منطقه در طراحی داخلی و نمای بیرونی، مهمترین عوامل تاثیرگذار خواهند بود.