طراحی مجتمع اقامتی_آبدرمانی با رویکرد ایجاد گردشگری روستایی در آب اسک

در شرایطی که قرن بیستم به پایان رسیده است هنوز توسعه برخی استان ها با مسائل و چالش های متعددی مواجه است. چرا که،راهبردهای گذشته در زمینه توسعه نواحی موفقیت آمیز نبوده و نتوانسته اند مسائلی همچون فقر ،اشتغال، بهداشت، امنیت غذایی وپایداری محیط زیست را تامین کنند.یکی از راهبردهایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته، توسعه و گسترشگردشگری در نواحی دارای پتانسیل های لازم برای گسترش گردشگری می باشد اکنون که روستاییان ما با مشکلاتی همچونبیکاری، بهره وری پایین کشاورزی، مهاجرت روزافزون به شهرها و حاشیه نشینی مواجه اند، توسعه گردشگری روستایی میتواند درجهت رفع این معضلات موثرباشد .برای ایجاد گردشگری پایدار روستایی لازم است جاذبه های گردشگری روستا به عنوان مواد اولیهصنعت گردشگری ماندگار شود گردشگری روستایی با چالش های بسیاری در هویت بازاریابی روبه روست. به نظر میرسد که مردممحلی در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها و اجرای سیاست ها دخالت داده میشوند، اما واقعیت این است که روستاییان آگاهی چندانیدرباره گردشگری ندارند. پس در نتیجه دو متغیر گردشگری و معماری به این نتیجه رسیدند که معماری نقش اساسی در بین جاذبههای گردشگری ایران بازی می کند و بخش عمده ای از گردشگران به جهت دیدن معماری وارد ایران می شوند.باتوجه به امکانبهره برداری اقتصادی غیرمخرب درجهت احیای محیط طبیعی ، حفظ بافت و معماری ، جاذبه های گردشگری روستایی به دلیلکمبود مکانهای اقامتی – آبدرمانی در روستای آب اسک و منطقه لاریجان و ارائه خدمات گردشگری و همچنین پتانسیل بالایمنطقه با توجه به آبهای معدنی موجود برآن شدیم تا با تحقیق کاربردی که با استفاده نتایج تحقیقات بنیادی به منظور بهبود و بهکمال رساندن رفتارها، روشها ، ابزارها و.. به ایجاداسکانی مناسب برای مسافرین و علی الخصوص با تلفیق دو مسئله گردشگریروستایی و توجه به بخش سلامت جامعه با بهره گیری از آب معدنی در این منطقه به طراحی مجموعه اقامتی –آبدرمانی بپردازیم.