طراحی پارک شهری به منظور ارتقای امنیت محیطی با تاکید بر نظریه CPTED در منطقه پردیسان قم

در مقیاس فضاهای عمومی شهری نقش طراحی محیط به صورت گسترده ای قابل درک می باشد. این نقش با معین نمودن امکانات در برنامه ریزی سایت و طراحی و مدیریت فضاهای عمومی در رابطه و همکاری با سایر حرفه های طراحی مشخص می شود. نمونه ای از این امر طراحی پارک های شهری جهت زیبایی و لذت بردن شهروندان به منظور تفریح در اوقات فراغت می باشد. در هر طرح مرتبط با سیستم ها و ع ناصر طبیعی در شهر، توجه به سایر مسائل شهری، هدف گذاری، معیارها و استانداردها و تعامل طراحی محیط با اصول توسعه پایدار اهمیت زیادی دارد. به این معنا که طراحی در جهتی صورت گیرد که نیاز مردمان حاضر را برآورده کرده، بی آنکه به توانایی های نسل آینده برای برآوردن نیازهایشان لطمه بزند. هدف این پژوهش، تحلیل توزیع فضای شهری و امنیت اجتماعی در پارک های شهر قم و از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است. اطلاعات مدنظر نظریه cpted بوده و در پارک شهر قم و دیگر پارک ها تحلیل و مورد بررسی قرار گرفته است که از مراکز نیروی انتظامی هم برای گردآوری این اطلاعات کمک گرفته شده است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش استفاده از روش میدانی و کتابخانه ای است. با استفاده از فیش برداری از کتاب ها، پایان نامه ها، تحقیقات و مطالعات سایر پژوهشگران، مجلات تخصصی و مرتبط اطلاعات مورد نیاز گردآوری شده است. نتایج، نشان می دهند که در قم پارک های علوی، نرگس (بوستان بانوان)، ارغوان (بوستان بانوان)، فدک و امام رضا، از نظر ا منیت رتبه های خیلی خوبی دارند و پارک های یاس، جوان، امامت و غدیر در رتبه های آخر قرار گرفته اند. به همین دلیل، لزوم افزایش امنیت در این پارک ها به شدت حس می شود. همچنین، یافته ها نشان می دهند از نظر امنیت، رابطه مثبت و معناداری بین دو متغیر مساحت و رتبه پارک وجود دارد.