بررسی ضرورت توجه به نقش آموزش عمومی در جهت افزایش آگاهی های ایمنی شهری و توانایی مدیریت بحران در میان شهروندان (با تاکید بر آتش سوزی در شهرها)

نگرش سنتی در زمینه مدیریت بحران آتش سوزی، بر این باور بود که مدیریت بحران یعنی فرونشاندن آتش، به این معنی که مدیران بحران در انتظار خراب شدن امور می نشینند و پس از بروز ویرانی سعی می کنند تا ضرر ناشی از خرابی ها را محدود سازند، ولی به تازگی نگرش به این موضوع عوض شده است. بر اساس معنای اخیر، همواره باید مجموعه ای از طرح ها و برنامه های عملی، برای مواجهه با تحولات احتمالی آینده در داخل سازمان ها تنظیم شود و مدیران باید در مورد اتفاقات احتمالی آینده بیندیشند و آمادگی رویارویی با وقایع پیش بینی نشده را کسب کنند. یکی از این طرح ها و برنامه های عملی آموزش و مشارکت شهروندان در برنامه های مختلف ایمنی شهری است. در این برنامه ها از مسائلی که به شهروندان می توان آموزش داد بحث مدیریت بحران در زمان وقوع حوادث غیرمترقبه می باشد. امروزه مدیریت بحران در قالب اداره ی مردمی و خردمندانه سنجیده می شود.