بررسی نقش استرس شغلی و ضریب ایمنی بر روی مدیریت ایمنی (مطالعه ی موردی: کارکنان آتش نشانی شهر یاسوج)

استرس شغلی زمانی بروز می کند که بین نیازهای شغلی و خواسته های فرد و قابلیت های او هماهنگی وجود نداشته باشد و می تواند مشکلات بهداشتی، نابهنجاری های اقتصادی را به همراه داشته باشد. شرایط محیط شغلی گاه پیامدهای منفی را متوجه سلامت کارکنان و کارگران واحدهای اداری و به ویژه شغل های پر حادثه می کند، در چند دهه ی اخیر استرس شغلی به عنوان یک پدیده آزاردهنده از سوی محققین و نیز سازمان بهداشت جهانی موردتوجه قرارگرفته است. در واقع استرس شغلی امروزه یکی ازپدیده های مهم در زندگی اجتماعی و تهدیدی جدی برای سلامتی نیروی کار در جهان می باشد. ازآنجایی که بسیاری از پرسنل شاغل در سازمان های آتش نشانی به طور مستقیم با نجات جان افراد و کنترل حوادث در شرایط خاص مواجهه دارند و هوشیاری کامل، ضرورت آمادگی با شرایط دشوار، خطرناک و نامشخص و تصمیم گیری سریع و مناسب از ملزومات کارشان می باشد و محور ارایه خدمات این سازمان ها را دانش و تجهیزات فنی و زمینه های فیزیکی محیط تشکیل می دهد در این میان، ضرورت دارد شرایط شغلی پرسنل به گونه ای طراحی گردد که یک فضای کاری ایمن، سالم و مناسب به لحاظ جسمی و روانی و در نتیجه آسایش و رضایت شغلی سازمانی فراهم گردد تا انگیزه لازم در ارایه هر چه بهتر خدمات افزایش یابد. لذا بهبود و ارتقاء عملکرد و خدمات آنها در گرو تشخیص منابع استرس کارکنان و ایجاد شرایط مناسب در جهت افزایش رضایت شغلی آنان است و همچنین در این راستا توجه به مسئله ی ایمنی کارکنان به شدت مورد تاکید می باشد.