تاثیر ویژگی های حسابرس بر تاخیر در گزارشگری حسابرسی و پیچیدگی گزارش های مالی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر ویژگی های حسابرس بر تاخیر در گزارشگری حسابرسی و پیچیدگی گزارش های مالی در بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که برای دستیابی به این هدف و به پیروی از مطالعه چن و جیا (۲۰۲۲) به بررسی اثر پیچیدگی گزارش های مالی بر رابطه بین دوران تصدی حسابرس، نوع حسابرس و تخصص در صنعت حسابرس با تاخیر در گزارشگری حسابرسی شرکت ها پرداخته شد. ضمن اینکه اثر متغیرهای اندازه شرکت، اهرم مالی، سودآوری، حساب های دریافتنی و موجودی ها، صادرات، تغییر حسابرس، رشد فروش، تجدید ارایه صورت های مالی، تعداد کارکنان، سن شرکت، زیان شرکت، مالکیت دولتی و اظهارنظر حسابرس مدل های رگرسیونی کنترل شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی شش ساله بین سال های ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۰ می باشد که براساس روش نمونه گیری حذف سیستماتیک تعداد ۱۴۶ شرکت و در مجموع ۸۷۶ سال-شرکت به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها در گروه پژوهش های توصیفی-پس رویدادی قرار دارد که برای بررسی فرضیه ها از مدل های رگرسیونی چندمتغیره با استفاده از نرم افزار ۸Eviews و روش داده های تلفیقی بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهند که پیچیدگی گزارش های مالی بر رابطه بین دوران تصدی حسابرس و تخصص در صنعت حسابرس با تاخیر در گزارشگری حسابرسی شرکت ها تاثیر معناداری دارد اما اثر پیچیدگی گزارش های مالی بر رابطه بین نوع حسابرس و تاخیر در گزارشگری حسابرسی شرکت ها مورد تایید قرار نگرفت.