بررسی اثر آلفا آمیلازها و مهارکننده های آن ها بر درمان دیابت

دیابت ملیتوس DM)احتمالا) یکی از قدیمی ترین بیماری های شناخته شده برای بشر است . دیابت نوع ۲(که قبلا به عنواندیابت غیر وابسته به انسولین شناخته می شد) شایع ترین شکل دیابت است که با هیپرگلیسمی ، مقاومت به انسولین و کمبود نسبی انسولین مشخص می شود. از گذشته بشر به دنبال راهی در طبیعت برای درمان بیماری بوده است . شروع استفاده از گیاهان دارویی با توجه به اینکه اطلاعات کافی در این زمینه وجود نداشت ، بر اساس تجربه بوده است . آلفا آمیلاز D-) (glucansluconohydrolase ۱, ۲ متعلق به خانواده گلیکوزیل هیدرولازهای شماره ۱۳ است که با شکستن پیوند گلیکوزیدی نشاسته و پلیمرهای مشابه را هیدرولیز کرده و نشاسته را به الیگوساکارید و در نهایت به مالتوز تبدیل کرده و تجزیه می کند. گلوکز در همه انواع موجودات مهارکننده های آنزیم های گوارشی ، ترکیبات پروتئینی و غیر پروتئینی هستند که به محل فعال یا زیرلایه آنزیم متصل شده و فعالیت آن را مهار می کنند. مهار کننده این آنزیم ها هضم کربوهیدرات های پیچیده مانند نشاسته و گلیکوژن را به تاخیر می اندازد و زمان تجزیه کربوهیدرات ساده به طور کلی طولانی می کند.