ساخت نانوکپسول کوئرستین و بررسی خواص آنتی اکسیدانی و زیست فراهمی آن در جهت دارورسانی هدفمند
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOMED01_068
تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1402
چکیده مقاله:
فلاونوئیدها متابولیت های ثانویه گیاهی اند که دارای بسیاری از عملکردهای دارویی و بیولوژیکی هستند.در میان فلاونوئیدها، کوئرستین یکی از فلاوینوئیدهای اصلی است که در پیاز، سیب و بسیاری از قسمت های گیاهان وجود دارد. اثرات دارویی کوئرستین مانند اثرات آنتی اکسیدانی ، ضد التهابی و غیره ثابت می کند که کوئرستین دارای پتانسیل درمانی خوبی است .کوئرستین علی رغم اثرات مفید دارای معایبی مانند حلالیت ضعیف ، فراهمی زیستی کم و غیره است که برای غلبه بر آنها، کوئرستین را در پلیمرها محصور می کنند. اخرای ایده استفاده از نانوذرات ساخته شده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر طبیعی از جمله کیتوزان و آلژینات برای تحویل داروها مورد توجه قرار گرفته است که سیستم تحویلی داروی پلیمری چسبنده به دلیل مزایایی که نسبت به روش های کلاسیک دارد بیشتر رواج یافته است . پلیمرهای مخاط چسبنده تغییر یافته برای اتصال قوی تر به سطح مخاطی مانند پلیمرهای تیوله توسعه یافته اند. بر این اساس، در این پژوهش نانوذره آلژینات/کیتوزان و نانوذره آلژینات/کیتوزان تیوله سنتز و برای کپسوله کردن کوئرستین مورد بررسی قرار گرفتند. این نانوذرات با روش ژله ای شدن یونی سنتز شدند و از تیوگلیکولیک اسید برای تیوله کردن کیتوزان استفاده شد. خواص آنتی اکسیدانی نانوکپسولهای حاوی کوئرستین بر اساس توانایی روبش گری رادیکال ABTS اندازه گیری شد. از طیف سنجی انتقال فوریه (FT-IR) جهت بررسی نانوذرات سنتزی استفاده شد. خواص آنتی اکسیدانی نانوذرات تیوله و غیر تیوله به ترتیب %۸۴ و %۸۵/۷۹ بدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق نانوذره سنتز شده از کیتوزان تیوله می تواند کاندیدای خوبی برای اهداف دارو رسانی کوئرستین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی طراوتی
گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرا ن
ملیحه سادات عطری
گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرا ن
هانیه خبیری
گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرا ن