کیتوزان برای تقویت ترکیبات فنولی و تیمول گیاهچه های زنیان رشدیافته تحت تنش خشکی در کشت درون شیشه

امروزه تولید انبوه متابولیت های ثانویه از جمله فلاونوئیدها، ترپن ها و آلکالوئیدها در گونه های دارویی با ارزش، کمیاب و یا در معرض انقراض از طریق کشت بافت گیاهی مورد توجه زیادی قرار گرفته است . در این پژوهش ، اثر کیتوزان بر افزایش متابولیت -های ثانویه و مواد موثره اصلی گیاه زنیان تحت تنش خشکی در شرایط کشت درون شیشه مورد بررسی قرار گرفت . به این منظور، بذرهای زنیان در محیط کشت MS حاوی غلظت های مختلف کیتوزان (۰، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر لیتر) و مانیتول (۰ و ۳ درصد) کشت شدند. چهار هفته پس از تیماردهی ، نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی و کیتوزان به تنهایی باعث افزایش معنی دار محتوای فنول و آنتوسیانین شد. در برهمکنش بین خشکی و کیتوزان نیز مشخص گردید که کیتوزان در شرایط تنش خشکی اثر معنی داری بر تجمع ترکیبات فنولی نداشته و میزان آنتوسیانین را نیز کاهش داده است . همچنین نتایج نشان داد اعمال کیتوزان به تنهایی و یا در ترکیب با مانیتول باعث افزایش قابل توجهی در میزان تیمول و پاراسیمن و کاهش گاماترپینن در گیاهچه های زنیان شد. بر اساس نتایج حاصل ، به نظر می رسد که کیتوزان و مانیتول در غلظت های بهینه می توانند محرکهای ارزشمندی برای سنتز و بهبود متابولیت های ثانویه ی در شرایط آزمایشگاهی باشند.