مطالعه مقدار آنتوسیانین کل در برگ سبز چای برخی اکسیشن های منتخب استان گیلان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 180

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOMED01_083

تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1402

چکیده مقاله:

چای با نام علمی Camellia Sinensis L. یکی از مهمترین محصولات تجاری است که به طور گسترده در کشورهای آسیایی ، آفریقایی و آمریکای لاتین رشد کرده و بعد از آب به عنوان اولین نوشیدنی غیر الکلی مصرف می شود. تنوعبخشی به محصولاتو افزایش ارزش افزوده چای تولیدی در بازارها با استفاده از تولید فرآوردههای جدید دارویی و بهداشتی از چای، یک روش استراتژیک برای بهبود وضعیت تولید، کشت و اقتصادکردن چای است . چای ارغوانی ، ژنوتیپ جدیدی از چای است که از بوته چای با برگهای قرمزتا ارغوانی تولیدشده و غنی از آنتوسیانین است . چای ارغوانی در مقایسه با انواع چای معمولی (سیاه، سبزو اولونگ ) مقدار پلی فنول بیشتر و پلی فنول GHG و تئوبرومین است که در چایهای دیگر وجود ندارد. این تحقیق با هدف شناسایی و انتخاب بوته های چای با رنگ پایدار که حاوی مقادیر بیشتر آنتوسیانین است اجرا شد. بدین منظور با پایش میدانی ، بوته های چای ارغوانی با رنگ پایدار از شهرهای استان گیلان شناسایی و پلاکگذاری گردید و سپس برگهای چای ارغوانی (یک غنچه و دو برگ) برای آنالیز مقدار رنگدانه ها مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که اکسیشن شماره ۴ از آستانه اشرفیه با ۲۲/۳۲۲۵ میکروگرم بر گرم آنتوسیانین کل بیشترین فعالیت آنتوسیانین را دارد و کمترین مقدار آنتوسیانین نیز در نمونه شماره ۳ (۹۳/۱۳۹۰ میکروگرم بر گرم) درشهرستان لنگرود ثبت شد. لذا باتوجه به نتایج بدست آمده که اکسیشن شماره ۴ مقدار آنتوسیانین بالاتر و تغییرات زمانی کمتری در مقدار آنتوسیانین دارد می تواند برای تحقیقات بعدی به منظور تولید نهال چای غنی از آنتوسیانین مورد پایش و مطالعه قرار گیرد.

نویسندگان

طاهره رضائی

گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

امیر صحرارو

گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

احسان کهنه

گروه فناوری و مدیریت تولید چای، پژوهشکده چای، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، لاهیجان

معظم حسن پوراصیل

گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت