اثربخشی روش تحلیل رفتار متقابل بر سرمایه عاطفی زنان مطلقه

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سرمایه عاطفی زنان مطلقه صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش آن نیمه تجربی محسوب می شود. براساس ماهیت داده های پژوهش یک پژوهش کمی است. از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی، همبستگی می باشد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش به دو بخش کتابخانه ای و میدانی تقسیم می شوند. طرح پژوهش از نوع دو گروهی پیش آزمون – پس آزمون بود که بر اساس ملاکهای ورود و خروج ۳۰ نفر از زنان مطلقه شهر کاشان ۱۵ نفر (گروه آزمایش)، ۱۵ نفر (گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه سرمایه عاطفی گل پرور (۲۰۱۶) که شامل ۲۰ سوال بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. گروه درمان تحلیل رفتار متقابل به مدت ۸ جلسه (۹۰ دقیقه ای) تحت درمان قرار گرفتند. نتایج نشان داد روش تحلیل رفتار متقابل بر سرمایه عاطفی (عاطفه مثبت، احساس انرژی و شادمانی) زنان مطلقه شهر کاشان تاثیر دارد. بعد از حذف اثر پیش آزمون، تفاوت بین ۲ گروه آزمایش و کنترل در مولفه های عاطفه مثبت و احساس انرژی در سطح آلفای ۰۱/۰معنادار است (P<۰.۰۱۲). میانگین تعدیل شده گروه آزمایش در هر دو مولفه بیشتر از گروه کنترل بوده است در نتیجه روش تحلیل رفتار متقابل در افزایش عاطفه مثبت و احساس انرژی زنان مطلقه شهر کاشان موثر بوده است. در مولفه شادمانی تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل با سطح معناداری بیشتر از ۰۱۲/۰ معنادار نبود (P>۰.۰۱۲). نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که روش تحلیل رفتار متقابل بر سرمایه عاطفی(عاطفه مثبت، احساس انرژی و شادمانی) زنان مطلقه شهر کاشان تاثیر دارد و از روش درمانی تحلیل رفتار متقابل می توان برای درمان مشکلات زنان مطلقه استفاده کرد.