بررسی رابطه رضایت از زندگی با سبک های دلبستگی و سلامت روان دانش آموزان دختر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه علی رضایت از زندگی با سبک های دلبستگی (ایمن، ناایمن و اجتنابی) و سلامت روان دانش آموزان بود. نمونه پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان جهرم بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های سبک های دلبستگی سیمپسون (۱۹۹۰)، رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵) و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسون نشان داد بین میزان رضایت از زندگی با سبک های دلبستگی ایمن و سلامت روان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتیجه اینکه سبک دلبستگی ایمن موجب رضایت از زندگی و همچنین سلامت روان خواهد شد و پیشنهاد می گردد برنامه های آموزشی جهت معرفی سبک های ناایمن وجود داشته باشد تا بتوان از مشکلات وابسته به آنها جلوگیری کرد.