تحلیل شبکه ذینفعان گردشگری استان هرمزگان بر اساس سند راهبردی گردشگری ۱۴۰۰ کشور

پژوهش حاضر با هدف بررسی شبکه ذینفعان گردشگری استان هرمزگان بر اساس سند راهبردی گردشگری ۱۴۰۰ کشور انجام شده است . در همین راستا، انواع ذینفعان گردشگری در استان هرمزگان بر اساس ماتریس علاقه رغبت شناسایی شدند. سپس تعداد فعالیت های ذینفعان مختلف بر اساس سند راهبردی گردشگری ۱۴۰۰ کشور، در استان هرمزگان لیست شد و شبکه اجتماعی این روابط در نرم افزار گفی تحلیل شد. بر اساس متوسط ضریب خوشه بندی به احتمال ۱/۲۱درصد در شبکه ترسیمی ذینفعان در آینده و مطابق با سند گردشگری ۱۴۰۰، ارتباط و هم فعالیت خواهند بود. ۲۱/۱ درصد از ذینفعان در شبکه همکاری ایزوله و فعالیتی برای آنها متصور نبود. متوسط طول فاصله ۳۶/۲ است که نشان می دهد برای ارتباط هر ذینفع با دیگر ذینفعان حداقل دو واسطه نیاز است . نقاط قطع یا برشی در شبکه زیاد نیست و مقدار آن برابر ۴۴/۲ است که نشاندهنده عدم گسستگی و بی انسجامی در شبکه ترسیمی ذینفعان است . نتایج نشان داد در خصوص قدرت کنترلی در روابط بین ذینفعان با توجه به شاخص وسط بودگی ، نیروی انتظامی ، اداره اطلاعات، استانداری ، فرمانداری ها، دهیاری ها و بخش داری ها، بهداشت و درمان، اماکن ، صنعت ، معدن و تجارت، محیط زیست و مدیریت و برنامه ریزی بیشترین مقادیر را به خود اختصاص دادهاند. همچنین استفاده از شاخص نزدیکی نشان داد تعزیرات حکومتی ، نمایندگی وزارت امورخارجه ، پلیس راهور، فرهنگ و ارشاد اسلامی ، محیط زیست ، ورزش و جوانان، اداره بنادر و دریانوردی ، راهداری و حمل و نقل جادهای ، منابع طبیعی و آبخیزداری ، صدا و سیما، دانشگاه ها، جهاد کشاورزی ، هلال احمر، آب منطقه ای ، دریابانی نیز جز رتبه های آخر اولویت بندی قرار دارند.