ارزیابی اثرات زیست محیطی توسعه با استفاده از مدل تخریب (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده اشترانکوه استان لرستان)

مناطق حفاظت شده از جمله منابع طبیعی تجدید شونده محسوب می شوند که به دلیل برخورداری از ارزش های فراوان محیط زیستی جایگاه ویژهای دارند. مدل تخریب محیط زیست یکی از روشهای ارزیابی آثار محیط زیستی است که آثار فعالیت های انسانی را در مقیاس منطقه ای یا آبخیز یا هر نوع واحد مدیریتی تحلیل و مقدار آن را به طور کمی مشخص می نماید. هدف از تحقیق حاضر بررسی و ارزیابی اثرات زیست محیطی توسعه (EIA) با استفاده از مدل تخریب و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در منطقه حفاظت شده اشترانکوه است . نخست منطقه حفاظت شده اشترانکوه ۵۵۴ شبکه تقسیم و با استفاده از مشاهدات صحرایی ، نظرات کارشناسان و افراد محلی و اطلاعات و نقشه های موجود، تعداد ۱۱ عامل تخریب شناسایی و شدت آنها تعیین شد. سپس ، آسیب پذیری اکولوژیک و تراکم فیزیولوژیک محاسبه و پس از آن با استفاده از رابطه تخریب ، ضرایب تخریب به دست آمد. درنهایت کلیه شبکه ها بر اساس نظریه فازی به ۴ پهنه با توانایی توسعه بیشتر، نیازمند بازسازی، نیازمند اقدامات حفاظتی و غیر قابل توسعه تقسیم شدند. طبق نتایج نهایی از مجموع ۵۵۴ شبکه ، ۵۲۴ شبکه که معادل ۵۸/۹۴ درصد مساحت منطقه حفاظت شده اشترانکوه است ، مستعد توسعه یسشتر، ۲۸ شبکه که معادل ۰۶/۵ درصد محدوده مورد مطالعه است ، نیازمند بازسازی و ۲ شبکه نیز که معادل ۳۶/۰ درصد مساحت منطقه حفاظت شده اشترانکوه را به خود اختصاص می دهد، نیازمند اقدامات حفاظتی هستند.