بررسی تحولات نظری آسیب پذیری نسبت به مخاطرات طبیعی

تحلیل و کاهش بحران و آسیب پذیری نسبت به مخاطرات طبیعی درجوامع و مکان ها نیازمنددرک صحیح از ماهیت و علل آنها می باشد چرا که چنین شناختی علاوه برتحلیل درست منجر به سیاست گذاری صحیح کاهش و پیشگیری جهت نیل به جوامع و مکانهای پایدار می گردد بنابراین با توجه به ضعف نظری موجود این مقاله بدنبال پاسخ به این سوال است که باتوجه به تحولات نظری آسیب پذیری دردهه های خیر چه تغییراتی درشناخت ماهیت و علل آسیب پذیری نسبت به مخاطرات طبیعی ایجاد شده است؟ ضرورت پاسخ صحیح و علمی به این سوال بخاطر نقش اساسی و تعیین کننده آن درتحلیل درست بحران و آسیب پذیری و نیز سیاستگذاری صحیح برای مدیریت آنهاست دراین راستا با اتخاذ روش تحقیق توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای و انتخاب واحد تحلیل نظریه های آسیب پذیری دهه 60 میلادی و بعد از آن یافته ها بیانگر دگرگونی و تغییر اساسی درماهیت و علل آسیب پذیری می باشد بطوریکه غفلت از آن فهم تحلیل و کاهش اسیب پذیری و مدیریت بحران با ضعف نظیر اساسی مواجه می سازد.