بررسی تجارب زیسته استرس والدگری مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-نقص توجه (ADHD)

تحقیقات نشان داده است که تجربیات زیسته والدین کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی بیش فعالی (ADHD) مملو از استرس، ناامیدی، انگ، عدم حمایت و کمترین مشارکت در یادگیری فرزندانشان است. دستورالعمل های عمل بالینی آکادمی اطفال آمریکا در سال۲۰۲۲ توصیه می کند که والدین در زمینه مدیریت رفتارباید آموزش دریافت کنند این پژوهش کیفی با هدف درک استرس والدگری مادران کودکان مبتلا به ADHD محدود است و مداخلات کمی برای هدف قرار دادن مستقیم استرس آنها طراحی شد. هدف این مطالعه بررسی تجارب زیسته استرس والدگری مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-نقص توجه (ADHD) به منظور تدوین الگوی مدیریت استرس و ارائه راهبردهای مقابله ای کارآمدبا استفاده از روش کیفی می باشد سئوالات تحقیق شامل ۱-مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-نقص توجه (ADHD) چه تجربه هایی در زمینه استرس والدگری در ارتباط با فرزندان خود داشته اند؟ ۲-چه الگویی جهت مدیریت استرس و ارائه راهبردهای مقابله ای کارآمدبرای مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-نقص توجه (ADHD) می توان ارائه نمود؟می باشد.یازده نفر از مادران کودکان مبتلا به ADHD در تحقیق حاضر شرکت کردند. سوالات باز به بررسی تجربیات استرس والدگری مادران پرسیده شد. مصاحبه های فردی با استفاده از تحلیل موضوعی ضبط، رونویسی و کدگذاری شدند و درنهایت یک جلسه مصاحبه گروهی دوساعته نیز برگزار و مطالب جلسه نیز تحلیل موضوعی گردید. مادران همچنین فرم کوتاه شاخص استرس والدین را تکمیل کردند. این والدین ساکن استان تهران بودند مشتریان یک مرکز مشاوره در اندیشه تهران بودند از آنها پرسیده شد که چه تجربه هایی در زمینه استرس والدگری در ارتباط با فرزندان خود داشته اند؟ یافته های حاصل با بهره گیری از روش شناسی پدیدارشناختی، مضامین توصیفی را درباره آن تجربیات تولید کرد.نه موضوع اصلی در زمینه استرس والدگری ومدیریت استرس و ارائه راهبردهای مقابله ای کارآمدشناسایی شد: ۱) رفتار کودک شبیه یک "ماشین خرابکاری" است.۲) جلوگیری و مقابله با جنگ درخانه ۳)تسلط برخانواده ۴) درک نیاز به کمک ۵) یا ناامید کننده یا چالش برانگیز ۶) یافتن درمانگر مناسب، ۷) تمرین مراقبت از خود، ۸)راهبردهایی برای کمک به یادگیری و ۹) مشارکت در مدرسه و خانه. پنج نفر از یازده شرکت کننده ای که پرسشنامه استرس والدگری را تکمیل کردند، در محدوده بالینی قابل توجهی امتیاز گرفتند که نشان دهنده سطوح استرس است که نیاز به حمایت حرفه ای دارد. نتایج تحقیق نشان داد که والدین استرس بالای خود را به رفتار فرزندان، نیازهای برآورده نشده برای حمایت و انگ اجتماعی نسبت می دهند. والدین درخواست حمایت می کنند تا بتوانند با آن ها کنار بیایند و به نظر می رسد که نماینده یک جمعیت بالینی هستند که نیاز به مراقبت از سلامت روان دارند و از خودشان حمایت می کنند. مداخلات آتی که مستقیما استرس والدین کودکان مبتلا به ADHD را هدف قرار می دهند، ممکن است مزایای گسترده ای را برای فرزندان و خانواده های آنها فراهم کند.