ارائه متدولوژی توسعه حملونقل پاک (مطالعه موردی؛ منطقه یک شهرداری تهران)

در سال های اخیر توسعه حملونقل پاک در دستور کار کلانشهرهای توسعه یافته در سطح دنیا قرار گرفته است. تجربیات سالهای اخیر کشورهای توسعه یافته نشان داده اسج توسعه خودرو محور شهرها مشکلات متعددی برای توسعه پایدار شهرهابه همراه خواهد داشت مشکلات تاخیر، تراکم، آلودگی های زیسج محیطی، مشکلات اعصاب و روان شهروندان از جمله مواردیاسج که موجب شده است رویکرد و نگرش مدیریت شهری از توسعه حمل ونقل مبتنی بر تردد خودروها به توسعه حمل ونقلپاک تغییر کند. در این مقاله به ارائه متدولوژی امکان سنجی توسعه حمل ونقل پاک در یکی از مهم ترین معا ر شهر تهران یعنیمعبر شهرداری حدفاصل تقاطع قدس تا میدان تجریش پرداخته شده است برای این کار سناریوهای مختلفی برای بهبودوضعیت حمل ونقل پاک در محدوده مورد مطالعه پرداخته شده است سناریوهای مفتلف از نقطه نظر معیارهای مختلف بررسیشده است و در نهایت روش انتخاب سناریوی برتر ارائه شده است و سناریوی پیشنهادی برای بهبود حمل ونقل پاک در محدودهمنطقه یک شهرداری تهران ارائه شده است با توجه به کم بودن سطح معابر در سطح منطقه یک شهرداری تهران لازم استمسیرها و معابر جایگزین برای توسعه حمل ونقل پاک در سطح منطقه پیش ینی شود تا در اثر کاهش سطح معابر و توسعهحمل ونقل پاک در سطح شهر، مشکلی برای تاخیر و تراکم معابر ایجا نشود.