ارزیابی شرایط آسایش محیطی ساختمان های بلندمرتبه

رشد فزایندهی شهرنشینی و کمبود زمین شهری مناسب برای اسکان، سبب گرایش بشر امروزی به احداث شهرهای عمودی شدهاست. دلایلی همچون؛ هزینه های بالای خدماترسانی شهری، ارزش اقتصادی زمین، محدود بودن توسعه افقی شهرها و... اینپدیده را به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل کرده است. در این پژوهش با استناد به مطالعات کتابخانه ای و میدانی و با روشتوصیفی-تحلیلی به ارزیابی شرایط آسایش محیطی ساختمان های بلندمرتبه با تاکید بر نقش عناصر اقلیمی به ویژه باد پرداختهمیشود. در این راستا برای تاکید بر نقش باد در ایجاد آسایش محیطی از روش دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) و تونل باددر قالب نرمافزارهای Ecotect Analysis و ArcGIS استفاده شده است. در این پژوهش قسمتی از یک منطقه ی شهری، باکاربری عموما مسکونی و بافت شطرنجی در منطقه ۱۳ شهر اصفهان که دروازهی ورود بادهای غالب در شهر اصفهان است با ابعادتقریبی ۴۰۰۰ متر در ۱۵۰۰ متر در نظر گرفته شده است. در محدودهی موردمطالعه عمدتا ترکیبی از ساختمان های شش طبقهو برج های ۱۵ طبقه مسکونی وجود دارد. سرعت باد از صفرتا ۲۵ متر بر ثانیه که از شدیدترین بادهای استان اصفهان بوده استدر نظر گرفته شده است. این بادها عمدتا از غرب، جنوب غرب و شمال شرق میوزند. با ارزیابی مطالعات آیرودینامیک شهری ونیز بررسی آزمایش های تونل باد مشخص گردید که ساختمانهای بلندمرتبه منجر به تغییرات اساسی در جریان هوا و شرایطآسایش محیطی می شود. پژوهش های صورت گرفته با استفاده از داده های عناصر و عوامل اقلیمی نشان می دهد به جز دی ماه درسایرماه های سال نیاز به جریان باد در شهراصفهان برای ایجاد منطقه آسایش ضروری است. همچنین بررسی داده های کیفیتهوا نیز نشان میدهد که آلودگی هوا در شهر اصفهان در پاییز و زمستان به حداکثر می رسد. بنابر موارد ذکر گردیده وزش باد درطول سال در شهر اصفهان ضروری است؛ بر این اساس در این پژوهش، راهکارهایی برای تعامل بیشتر جریان باد با ساختمان هایمرتفع ارائه گردیده است.