معرفی سدهای خاکی با هسته بتن آسفالتی بعنوان یک گزینه مناسب سدسازی

هسته بتن آسفالتی اولین بار در سال ۱۹۴۸ به عنوان المان آببند در سدهای خاکی و سنگریزه ای مورد استفاده قرارگرفت.هسته کامل معمولا از یک سیستم ساندویچی سه قسمتی، که توسط یک سیستم جعبه پخش کننده سه قسمتی ریخته می شود،تشکیل شده است. این سیستم سه قسمتی یک منطقه انتقالی بالادست، آببند بتن آسفالتی و قسمت انتقالی و زهکش پائیندست را شامل می شود که منطقه های انتقالی تکیه گاه جانبی برای بتن آسفالتی تازه ریخته شده را فراهم میکنند. اگر چه بهعلت فراوانی خاک رس وخاصیت نفوذپذیری کم آن استفاده از این نوع مصالح در هسته سد های خاکی بسیار متداول است،لیکن این نوع هسته دارای معایبی همچون مقاومت برشی کم، خاصیت تراکمپذیری بالا، زمان طولانی اجرا، نیاز به حجم مصالحبالا، نیاز به کنترل های دقیق نظیر کنترل رطوبت و تراکم و مسائلی از این قبیل می باشند. در این مقاله سعی بر این می شودکه به معرفی سدهای خاکی با هسته بتن اسفالتی و روش های ساخت آن بعنوان یک گزینه سدسازی در برابر سدخاکی باهسته رسی پرداخته شود