بررسی رابطه قابلیت نقدشوندگی دارایی ها و بازده های اضافی آتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این تحقیق به برر سی رابطه قابلیت نقد شوندگی و بازده های ا ضافی آتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. یکی از عناصر مهم در ارزشگذاری دارایی ها، قابلیت نقدشوندگی و ریسک مرتبط آن است ، زیرا که نقدشوندگی دارایی ها، انگیزه سرمایه گذاری را افزایش می دهد و از طرفی در موارد عدم نقدشوندگی کافی ، سرمایه گذاران تنها در مواردی تمایل به سرمایه گذاری دارند که بازده ا ضافی بی شتری عائد آنها شود. عمده برر سی هایی که تاکنون در خ صوص نقد شوندگی و بازده صورت پذیرفته ا ست ، بر مبنای روشهای مقطعی انجام شده اما با توجه به این مو ضوع که رویکرد سریهای زمانی برآورد دقیقتری را در ارزشگذاری ارائه می نماید، کمتر بررسی صورت پذیرفته است . در تحقیق حاضر روابط موجود با تاکید بر رویکرد سریهای زمانی در خلال سالهای ۱۳۹۶ الی ۱۴۰۰ درسطح ۸۷ شرکت منتخب بورس اوراق بهادار تهران مورد برر سی قرار گرفته ا ست . نتایج برر سی نشان می دهد که هرچند قابلیت نقدشوندگی با عامل بازده رابطه معناداری دارد، اما با تفکیک بازار به دوره های رونق و رکود، بر خلاف تصور، در دوره های رکود چندان رابطه معناداری بین فاکتورهای نقدشوندگی و بازده نمی توان یافت .