بررسی تاثیر عوامل فرهنگی و طبیعی بر گسترش گردشگری و بومگردی (مطالعه موردی ایل قشقایی )

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عوامل فرهنگی و طبیعی بر گسترش گردشگری و بومگردی با مطالعه موردی ایل قشقایی است . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش گردشگران ایرانی و غیر ایرانی بازدیدکننده از مناطق عشایری بوده است . با توجه به نامعین بودن تعداد جامعه آماری، براساس جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، تعداد نمونه ۳۸۴ نفر در نظر گرفته شده و پر س شنامه ها بر ا ساس نمونه گیری غیر ت صادفی در د سترس بین افراد جامعه توزیع شده ا ست . ابزار پژوهش پر س شنامه بوده است . روایی پرسشنامه ها از نظر محتوایی حاصل شده و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید گردیده است . برای تجزیه وتحلیل داده از تحلیل عاملی و مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار پی .ال.اس ا ستفاده گردیده ا ست . نتایج پژوهش نشان داد آداب و ر سوم و سبک زندگی ایلی ، مح صولات هنری ایل ، تنوع غذایی و مهمان دو ستی ایل ، محیط طبیعی ییلاقی و قشلاقی ، تنوع زیستی جانوری و گیاهی ، تنوع گیاهان دارویی بر گسترش گردشگری و بومگردی تاثیر معناداری دارد.