بررسی تاثیر ناامنی شغلی بر عملکرد با نقش میانجی اضطراب و افسردگی کارکنان و نقش تعدیل گری انعطاف پذیری کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان هتل میزبان)

هدف ازاین پژوهش بررسی تاثیر ناامنی شغلی بر عملکرد با نقش میانجی اضطراب و افسردگی کارکنان و نقش تعدیلگری انعطاف پذیری کارکنان میباشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر روش در زمره پژوهشهای توصیفی-پیمایشی قرار میگیرد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان هتل میزبان می باشند که تعداد آنان ۱۹۰ نفر میباشد و حجم نمونه از طریق جدول مورگان ۱۲۳ تعیین شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد میباشد که با طیف ۵ ارزشی لیکرت سنجیده شده است و به روش تصادفی ساده در اختیار کارکنان قرارگرفته است و تعداد ۱۲۳ پرسشنامه صحیح جمع آوری شده است. روایی محتوایی این پرسشنامه به تایید خبرگان این حوزه رسیده و میزان پایایی آن نیز به کمک آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. آمار توصیفی از طریق نرم افزار SPSS و آمار تحلیلی از طریق روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزار SmartPLS بررسی شده است. باتوجه به پژوهش های انجامشده یافته های پژوهش نشان میدهد که تمام فرضیات پژوهش تایید شده اند و همچنین نتایج نشان داده است که ناامنی شغلیبیشترین تاثیر منفی را بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی افسردگی دارد .