تاثیر استفاده از آب مغناطیسی بر خواص مکانیکی بتن الیافی

در سازه های بتنی علاوه بر تامین مقاومت های مکانیکی حداقل، سهولت در اجرا، کیفیت کارایی، دوام و روانی آن نیز مورد نظر می باشد. بدین جهت استفاده از آب مغناطیسی و الیاف در بتن در خیلی از موارد خاص از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این تحقیق، به بررسی آب مغناطیسی و افزودنی های بتن (الیاف شیشه ای و الیاف پلاستیکی) بر مقاوم سازی بتن جهت تامین پایداری و قوام مخلوط در بتن پرداخته شد و طی آن اسلامپ و خواص مکانیکی نمونه ها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاکی از آن است که افزایش درصد استفاده از افزودنی در بتن، سبب افزایش مقاومت فشاری شد، بنابراین میزان استفاده از الیاف با مقاومت فشاری، نسبت عکس دارد و نیز با افزایش درصد استفاده از الیاف در نمونه ها با کاهش مقدار مقاومت فشاری روبرو شدیم که حاکی از رابطه عکس آن با مقاومت فشاری دارد. با استفاده از الیاف شاهد افزایش مقاومت کششی و خمشی خواهیم بود. در ترکیب آب مغناطیسی و الیاف، با افزایش درصد افزودنی های بتن، شاهد افزایش مقاومت می باشیم. قابل توجه است که با افزایش الیاف، سیکل های بارگذاری خواص مکانیکی بتن را می توان افزایش داد. در نهایت و با توجه به نمونه های با درصدهای مختلف الیاف گوناگون، بهترین درصد برای افزودنی های بتن از لحاظ اقتصادی و راندمان مقاومت فشاری، می توان ۱% وزنی سیمان را قابل قبول دانست.