درآمدی تحلیلی و انتقادی بر فیزکالیسم بارابارا مونترو

تجربه ­های کیفی (کوآلیا) از بزرگ­ترین موانع صدق فیزیکالیسم است. این­که با فیزیک چگونه می­ توان لذت، شادی، غم و درد را تبیین کرد، معضل ساده­ ای برای فیزیکالیست­ ها محسوب نمی­ شود. در این بین باربارا مونترو، از معروف­ترین مدعیان فیزیکالیسم، با ارائه معنای خاصی از لفظ «است» در تعریف فیزیکالیسم (هر چیزی فیزیکی است)  مدعی است می­ توان در معنای «فیزیکی» توسعه ایجاد کرد؛ به ­عنوان مثال وقتی گفته می­ شود «آب H۲O است» لزوما بدین معنا نیست که آب این همان با H۲O است، بلکه می ­توان بدین معنا باشد که آب از H۲O برآمده و از آن تشکیل یافته است. متناظرا تجربه­ های کیفی (امور ذهنی) هرچند این­همان با امور فیزیکی (مغزی) نیستند اما فرا­­­­رویداده و مبتنی بر آن­ها هستند و همین مقدار برای فیزیکی بودن تجربه­ های کیفی کفایت می­ کند. در مقاله حاضر ضمن ارائه ترجمه مقاله «فیزیکالیسم» از باربارا مونترو، در سه گام، فرارویدادگی را نقد کرده و اثبات کرده ایم که آموزه مذکور حداکثر، هم­بودگی یا هم­تغییری بین امور ذهنی و امور فیزیکی را اثبات می­ کند و هم­بودگی یا هم­تغییری بین امور ذهنی و فیزیکی نمی­ تواند دلیل موجهی برای اطلاق کلمه «فیزیکی» بر تجربه­ های کیفی از قبیل لذت باشد.